ille meos, primus qui me sibi iunxit, amores abstulit ille habeat secum servetque sepulcro.» Vel pater omnipotens adigat me fulmine ad umbras, pallentis umbras Erebo noctemque profundam, ante, pudor, quam te violo aut tua iura resolvo. sed mihi vel tellus optem prius ima dehiscat Si mihi non animo fixum immotumque sederet ne cui me vinclo vellem sociare iugali, postquam primus amor deceptam morte fefellit si non pertaesum thalami taedaeque fuisset, huic uni forsan potui succumbere culpae.Īnna (fatebor enim) miseri post fata Sychaei coniugis et sparsos fraterna caede penatis solus hic inflexit sensus animumque labantem impulit. heu, quibus ille iactatus fatis! quae bella exhausta canebat! Quis novus hic nostris successit sedibus hospes, quem sese ore ferens, quam forti pectore et armis! credo equidem, nec vana fides, genus esse deorum. postera Phoebea lustrabat lampade terras umentemque Aurora polo dimoverat umbram, cum sic unanimam adloquitur male sana sororem: «Anna soror, quae me suspensam insomnia terrent! Verbaque nec placidam membris dat cura quietem. multa viri virtus animo multusque recursat gentis honos haerent infixi pectore vultus Postquam fata iubent, nec iam datur ulla facultas, Conscenditque pyram, dixitque novissima verba, Et vitam infelix multo cum sanguine fudit.Īt regina gravi iamdudum saucia cura vulnus alit venis et caeco carpitur igni. Sensit amans Dido, precibus conata morari. Monitus tunc numine Divum Aeneas classemque fugae sociosque parabat. Consulitur soror Anna: placet succumbere amori: Fiunt sacra Deis: onerantur numina donis. Uritur in quarto Dido, flammasque fatetur.Īt regina gravi Veneris iam carpitur igni.
0 kommentar(er)
